مسئولیتپذیر بودن باعث انجام بهتر و صحیحتر کارها و مسائل میشود. اشخاص مسئولیتپذیر به علت پاسخگو بودن قابل اعتمادترند و جلب اعتماد دیگران یکی از زمینههای مهم پیشرفت و بهتر و آرامتر شدن زندگی است.
مسئولیتپذیری همراه با قبول مسئولیتهای بزرگتر(به شرطی که فرد شرایط لازم و کافی امور مربوطه را داشته باشد) عاملی مهم برای تسریع روند پیشرفتهای فردی و اجتماعی است. این ویژگی در هر حرفه یا شغلی بر میزان اعتبار اجتماعی شخص میافزاید. احساس ارزشمند بودن و عزتنفس از نتایج دیگر آن است. اینان به دلیل اعتباری که در جامعه کسب میکنند برجستهتر هستند و بدین ترتیب ترقی و پیشرفت را نصیب خود و جامعه میکنند.
در روند افزایش مسئولیت پذیری خود یا تقویت آن در دیگران، باثبات بودن و متعهد بودن 2 شرط مهم و اساسی است. هر قدر در انجام کار جدیتر باشیم و پایداری را در خود تقویت کنیم، احتمال دستیابی به اهدافمان بیشتر میشود. سعی کنید مسئولیتی را که پذیرفتهاید ولو هر قدر کوچک به طور منظم انجام دهید. مثلا اگر مسئولیت بیرون گذاشتن زباله به شما محول شده، سعی کنید همیشه خودتان این کار را انجام دهید. انجام دادن گاه به گاه یک عمل باعث ایجاد خستگی و بیحوصلگی و در نتیجه ترک آن میشود.
ویژگیهای افراد مسئولیتپذیر:
داشتن اعتماد به نفس
فعال بودن و پویایی
قبول شکستها درصورت ناکامی به جای مقصر دانستن دیگران یا توجیه شکستها
تلاش برای جبران ناکامیها
انعطافپذیر بودن درصورت لزوم
پاسخگو بودن نسبت به امور محوله
هدفمندکردن فعالیتها
برنامهریزی برای دسترسی به اهداف از قبل تعیین شده
یکی از ویژگیهای مهم شخصیتی که در موفقیت ما نقش عمدهای ایفا میکند، مسئولیتپذیری است. احتمالا شما نیز تا به حال با افرادی مواجه شدهاید که به دقت وظایفشان را انجام میدهند و نیازی به تذکر دیگران ندارند، از طرف دیگر حتما اشخاصی را هم مشاهده کردهاید که به وظایف خود اهمیتی نمیدهند و برای مسئولیتی که به عهده دارند هیچ ارزشی قائل نیستند. ما غالبا برای توصیف دسته نخست از واژه مسئولیتپذیر استفاده کرده و دسته دوم را انسانهایی بیمسئولیت قلمداد میکنیم. اگرچه این تعریف از مسئولیتپذیری اشتباه نیست، اما روانشناسان تعریف دقیقتری از این ویژگی ارائه دادهاند. سرتو (1989) مسئولیتپذیری را یک الزام و تعهد درونی از سوی فرد برای انجام مطلوب همه فعالیتهایی که بر عهده او گذاشته شده است، تعریف میکند و معتقد است مسئولیتپذیری از درون فرد سرچشمه میگیرد. فردی که مسئولیت کاری را بر عهده میگیرد، توافق میکند که یکسری فعالیتها و کارها را انجام دهد یا بر انجام این کارها توسط دیگران نظارت داشته باشد.
بسیاری از افراد دوست دارند که مسئولیتپذیرتر شوند، اما فکر میکنند که چون وارد سنین بزرگسالی شدهاند، دیگر قادر نیستند برای رشد و پرورش این ویژگی، کاری انجام دهند. درست است که مسئولیتپذیری نیز مانند هر ویژگی دیگری در دوران کودکی سریعتر آموخته میشود، اما این بدان معنا نیست که اگر فردی در کودکی به هر دلیلی مسئولیت پذیری را نیاموخت به ناچار باید در طول عمر خود با عدم مسئولیت پذیری و عواقب ناشی از آن دست و پنجه نرم کند.
نتایج مطالعات گوناگون نشان داده است که خوشبختانه مسئولیتپذیری ارثی نیست، بلکه معنا و مفهومی قراردادی، اخلاقی و تربیتی است که میتواند در هر زمانی فراگرفته شود. ممکن است شما مجبور شوید به دلیل از دست دادن زمان معمول یادگیری این ویژگی (دوران کودکی) زمان بیشتری صرف تمرین و آموختن آن کنید، اما مهم این است که بالاخره مسئولیت پذیری را فراخواهید گرفت. به همین سبب روانشناسان راهکارهایی را برای افزایش مسئولیتپذیری ارائه کردهاندکه در ادامه به ذکر آنها میپردازیم.
از اشتباه کردن نهراسید
به خاطر داشته باشید که احساس مسئولیت هنگامی در افراد بهوجود میآید که به آنها مسئولیت داده شود. در عین حال فرد باید در مورد اثربخشی پاسخهایش، بازخورد دریافت کند و در مورد راههای گوناگونی که در دیگر موقعیتها مناسب هستند، اطلاعاتی داشته باشد. اگر از اشتباهات خویش درس بگیرید، عملکرد بهتری در آنچه انجام میدهید، به دست خواهید آورد. اما چنانچه نتوانید یاد بگیریدکه چرا کارتان اشتباه بوده است یا به جای آن میتوانستید چه کار دیگری انجام دهید، هرگز در کارتان پیشرفت نخواهید کرد. بدین منظور هرگاه در کاری شکست خوردید، از خودتان این سؤالات را بپرسید: چه رفتارهای اشتباهی را مرتکب شدهام؟ چه درسها یا آگاهیهایی از اشتباهاتم بهدست آوردهام؟ سپس سعی کنید با پاسخ دادن به این سؤالات بینش کامل و دقیقی نسبت به کار خود به دست آورید تا در کوشش بعدی موفق شوید.
به خاطر داشته باشید که مسئول بودن به معنی پیروی کورکورانه از دیگران نیست
توانایی اخذ تصمیمهای درست، عامل عمده تکامل حس قدرت یا کنترلکردن شرایط زندگی خویش است. نتایج پژوهشهای متعدد حاکی از آن است که بین مسئولیتپذیری و تصمیمگیری رابطه تنگاتنگی وجود دارد. شک نیست که مردد و بیتصمیم بودن یک راه بیمسئولیت بودن است. با خود بیندیشید که در اتخاذ چه تصمیماتی دچار تردید میشوید. برای پیبردن به این موضوع، از گامهای متوالی مهارت حل مسئله بهره بگیرید. از آنجایی که در یکی از شمارههای پیشین این مهارت را به تفصیل شرح دادهایم به بیان مختصر آن بسنده میکنیم. این مراحل به اختصار عبارتند از:
1. مشخصکردن مسئلهای که نیاز به تصمیمگیری دارد.
2.جستوجوی راهحلهای مختلف
3.ارزیابی راهحلها و انتخاب بهترین آنها
4.عملیکردن راهحلها.
از برنامهریزی غافل نشوید
برنامهریزی و تهیه فهرستی از کارها، اهداف و وظایفتان به شما کمک میکند تا به اندازه توانتان تلاش کنید و انتظارات غیرواقعبینانهای از خودتان نداشته باشید. بهعلاوه مکتوبکردن اهدافتان سبب میشود که آنها را جدیتر بگیرید و برای نیل به آنها بیشتر تلاش کنید. به خاطر داشته باشید که رسیدن به اهداف بزرگ تنها از طریق برداشتن گامهای کوچک و متوالی میسر است. هدفتان را به اهداف جزئیتر تقسیم کرده و پس از طی هر قدم به عبور از مرحله بعد بیندیشید.
تلاش کنید احساس قدرت را در خود افزایش دهید
افراد برای برخورداری از عزت نفس زیاد (یکی از ویژگیهای مرتبط با مسئولیت پذیری)، به حس قدرت نیاز دارند. داشتن احساس قدرت به معنی آن است که فرد دارای منابع، فرصت و قابلیت تأثیرگذاری بر شرایط زندگی خویش است. فرد باید فرصت داشته باشد که انتخاب کند و تصمیم بگیرد، کفایت خویش را اعمال کند و وظایفی را که با تواناییهای وی مطابقت دارد، به انجام برساند. بدین منظور لازم است تلاش کنید که فرصتهایی را برای ابراز کفایت خود بهوجود آورید و به محض اینکه سطح کفایتتان بالا رفت، فرصتهایی جدیدی به وجود آورید تا بتوانید آنچه را که آموختهاید، تمرین کنید.
برای افزایش حس قدرت در خود لازم است هنگام رؤیارویی با مسائل مختلف به 3 عامل توجه کنید تا میزان مسئولیتپذیری خود را افزایش دهید. این عوامل عبارتند از:
الف- امکاناتی که در اختیار دارید
ب– فرصت انجام کار مورد نظر
ج– قابلیت انجام آن کار
برای برنامه ریزی به دیگران کمک کنید
هر سال حداقل به یک نفر کمک کنید تا اهداف و برنامههایش را مشخص کند. او را تشویق کنید تا فهرستی از اهداف بلند مدت خود تهیه کرده و گامهای لازم برای رسیدن به این اهداف را یادداشت کند. هرچند وقت یک بار از او بخواهید که یادداشتهایش را به شما نشان دهد و بگوید چقدر به اهداف خود نزدیک شده است. به خاطر گامهایی که برداشته وی را تشویق کرده و او را درباره اشتباهاتش راهنمایی کنید.
سعی کنید مطلبی کسل کننده اما مفید را بیاموزید
اغلب مردم میدانند که بالاخره باید کار خاصی را انجام دهند، اما این فرایند آنقدر به نظرشان خسته کننده میآید که تا جایی که میتوانند از انجام آن طفره میروند و به فعالیتهای دیگری که برایشان لذت بخش هستند میپردازند. کار مفیدی که شما میخواهید انجام دهید چیست؟ یادگیری لغات یک زبان بیگانه؟ یا آموختن شیوه حسابداری کامپیوتری؟ اطمینان حاصل کنید که این کار،کاری است که باید در گذشته به انجام میرسیده، اما تنها به دلیل خسته کننده بودن تا به حال به تعویق افتاده است.پس از اینکه موضوع مشخص شد به کتابخانه بروید و کتابی در آن مورد به امانت بگیرید،سعی کنید که کتاب را به طور کامل و با دقت بخوانید.
تعریف دقیقی از مسئولیتپذیری داشته باشید
مسئولیتپذیری یعنی قابلیت پذیرش، پاسخگویی و به عهده گرفتن کاری که از کسی درخواست میشود و شخص حق دارد که آن را بپذیرد یا رد کند. وقتی فردی میخواهد مسئولیت را بپذیرد، باید برای او کاملا مشخص شود که موضوع درخواست چیست و در برابر به عهده گرفتن آن چه چیزی به دست میآورد. در واقع مسئولیت انتخابی آگاهانه است، درست مثل قراردادی نانوشته که تمام اجزای آن برای فرد مشخص است. هنگامی که فردی احساس مسئولیت کند، دیگر لزومی ندارد که دیگران به او بگویند که در هر موقعیتی چگونه عمل کند. افراد در نتیجه توجه به مقررات، ارزیابی تجربههای خویشتن و رسیدن به نتیجهگیریهای واقعگرایانه آن تجربهها، الگوی رفتاری مناسبی را اختیار میکنند.
آیا شما هم گاهی با خود فکر میکنید که اصلا انسان مسئولیتپذیری نیستید و از این موضوع ناراحت میشوید؟ یا از آن دسته افرادی هستید که به مسئولیت پذیر بودن خود میبالید و به این ویژگی مثبت خود افتخار میکنید؟ از آنجایی که تعاریف متعددی درباره مسئولیتپذیری وجود دارد، ممکن است تصوری که شما در این باره از خودتان دارید، کاملا درست نباشد. آزمون زیر به شما کمک میکند که دریابید آیا واقعا فرد مسئولیتپذیری هستید یا خیر و آیا خواستگارتان از ویژگی مسئولیتپذیری برخوردار است؟
لطفا عبارات زیر را به دقت خوانده و میزان موافقت یا مخالفت خود با هر یک از آنها را با استفاده از گزینههای (کاملا موافقم، موافقم،نظری ندارم،مخالفم یا کاملا مخالفم) مشخص کنید:
1. من وسایل متعلق به خود را تمیز و مرتب نگه میدارم.
2. من به خوبی میتوانم وقت و فعالیت خود را طوری تنظیم کنم که کارهای محوله به موقع انجام شود.
3. آدم بسیار منظم و با برنامهای نیستم.
4. سعی میکنم وظایف محوله به خود را با صداقت و درستی انجام دهم.
5. من دارای اهداف دقیق و روشنی هستم و برای دستیابی به آنها طبق برنامه منظمی عمل میکنم.
6. قبل از شروع هر کاری وقت زیادی تلف میکنم.
7. برای دستیابی به اهداف خود سخت تلاش میکنم.
8. وقتی تعهدی میدهم همیشه آن را اجرا میکنم.
9. بعضی اوقات آنطور که باید صادق و قابل اطمینان نیستم.
10. آدم سازنده و مولدی هستم و همیشه مسئولیتهای خود را به انجام میرسانم.
11. به نظر نمیرسد هرگز بتوانم کارهای خود را نظم و ترتیب دهم.
12. سعی میکنم همه کارهای خود را به بهترین نحو انجام دهم.
13. بدهکاریهایم را سر موقع و کامل پرداخت میکنم.
14. برایم مشکل است خود را مجبور به انجام وظایفم کنم.
15. وقتی کاری را به دست میگیرم تقریبا همیشه آن را به پایان میرسانم.
16. غالبا کارهایم را بدون برنامهریزی زمانی انجام میدهم.
17. برای جلوگیری از دوباره کاری سعی میکنم کارهایم را با دقت انجام دهم.
18. آنقدر کارهای ریز و کوچک برای انجام دادن دارم که گاهی تمام آنها را نادیده میگیرم.
19. وقتی میخواهم به یک سفر کوتاه بروم، از قبل با دقت در رابطه با آن برنامهریزی میکنم.
20. وقت زیادی را برای پیداکردن چیزهایی که سر جایشان نگذاشتهام صرف میکنم.
شیوه نمرهگذاری:
در عبارات19 ،1،2،4،5،7،8،10،11،12،13،15،17 به گزینه کاملا موافقم4 امتیاز، موافقم3 امتیاز، نظری ندارم 2 امتیاز، مخالفم یک امتیاز و کاملا مخالفم صفر امتیاز تعلق میگیرد. در عبارات3،6،9،11،14،16،18،20 نمرهگذاری معکوس است، یعنی به عبارت کاملا موافقم صفر امتیاز، موافقم یک امتیاز، نظری ندارم2امتیاز، مخالفم 3امتیاز و کاملا مخالفم 4امتیاز تعلق میگیرد. حالا امتیازات خود را باهم جمع کنید.
نتیجهگیری:
امتیاز بالاتر از 50: به شما تبریک میگوییم، شما فرد مسئولیتپذیری هستید. شما اهداف و برنامههای خاصی را در زندگی خود تعیین کرده و برای دستیابی به آنها میکوشید. از طرف دیگر به قول و قرارهایتان سخت پایبندید و به همین دلیل اطرافیانتان کاملا به شما اطمینان دارند. به علاوه شما بهخوبی از ارزش زمان این موهبت الهی آگاهید و بنابراین آن را بیهوده هدر نمیدهید.
امتیاز پایینتر از 50: متاسفانه حس مسئولیتپذیری شما ضعیف است، البته این گفته به این معنا نیست که شما به اصول اخلاقی پایبند نیستند، بلکه منظور این است که معمولا دقت کافی برای انجام کارها ندارید و در جهت رسیدن به اهداف خود نیز چندان مصر و پیگیر نیستید. برخی از شواهد پژوهشی نیز نشان میدهند که نیاز به لذتطلبی و علاقهمندی به امور جنسی در افراد دارای نمره پایین بیشتر از افرادی است که نمرههای بالا کسب میکنند.
نویسنده: مجید بازیار
کلمات کلیدی: