یکی از گلایه هایی که توسط زن و شوهرها، زیاد مطرح می شود این است که؛ محبتی که در دوران نامزدی، عقد یا اوایل عروسی نسبت به یکدیگر داشته اند، کمرنگ شده است و یا آن ها احساس می کنند که در حال دور شدن از یکدیگرند. هر چند زندگی بدون محبت بسیار خشک و غیر قابل تحمل است، اما مسلماً گاهی شرایط زندگی چنین اوضاعی را به وجود می آورد. |
آیا همسرت از گرگ بدتر است؟
تو توانستی گرگ وحشی زبان نفهم را رام کنی، اما همسرت را که انسان هست و زبان می فهمد را نمی توانی اسیر محبت خودت کنی؟
یکی از گلایه هایی که توسط زن و شوهرها، زیاد مطرح می شود این است که؛ محبتی که در دوران نامزدی، عقد یا اوایل عروسی نسبت به یکدیگر داشته اند، کمرنگ شده است و یا آن ها احساس می کنند که در حال دور شدن از یکدیگرند. هر چند زندگی بدون محبت بسیار خشک و غیر قابل تحمل است، اما مسلماً گاهی شرایط زندگی چنین اوضاعی را به وجود می آورد.
مثلا تازه بچه دار شده اند و شب بیداری ها ، گریه کودک و یا ضعف و افسردگی پس از زایمان خانم و شاید در زمان هایی قسط ها و قرض های مالی، فشارهای زیادی به مرد وارد کرده، بنابراین همسران باید به دنبال راه هایی باشند تا درخت زندگی را از چشمه محبت سیراب کنند از جمله این راه ها، می توان به موارد زیر اشاره کرد.
عفو و چشم پوشی
همان طور که قبلاً گفتیم از ویژگی های رحمت، عفو و چشم پوشی نسبت به خطاهای دیگران است. بروز این صفت در جامعه و زندگی خانوادگی برکات فراوانی به همراه دارد؛ از جمله، باعث جلب محبت اطرافیان و همسر و فرزندان می شود.
قرآن درباره ی رابطه ی مومنین با یکدیگر می گوید: (ولیعفوا ولیصفحوا) [1] یعنی مومنین در درجه ی اول باید عفو کنند و در درجه ی دوم صفح و چشم پوشی کنند. چشم پوشی بالاتر از عفو است؛ نه اینکه ببینید و ببخشید؛ بلکه اساساً بدی ها را نبینید. همچنین در ادامه ی آیه آمده است: (الا تحبون ان یغفرالله لکم)؛ یعنی آیا دوست ندارید که خدا از گناهان تان بگذرد.
آیت الله مظاهری می فرمایند: این آیه دو تفسیر دارد؛ تفسیر اول آنکه: همان گونه که دوست دارید که خداوند گناهان تان را ببخشد و از آن ها چشم پوشی کند، شما هم خطاها و بدی های مومنین را ببخشید و از آن ها چشم پوشی کنید. تفسیر دوم که از نظر ایشان تفسیری بهتری است. آن است که اگر چنین کردید، خداوند هم این کار را با شما خواهد کرد. [2]
اگر قادر بودید چشم پوشی کنید و توانستید جمیل الصفح باشید، با جمیل الصفح رو به رو می شوید. اصلاً خاصیت اسماء و صفات خدا این گونه است. هر اسم و صفتی که در خودتان تلائو بدهید، با همان اسم و صفت محشور می شوید. اگر اهل قهر هستید با «یا قهار» و اگر اهل انتقام هستید با «یا متنقم» و اگر ستار العیوب هستید با «یا ستار العیوب» رو به رو می شوید.
پس چقدر ضروری است که زنگارها و کدورت ها و دلخوری هایی که بر آیینه ی دلمان نشسته و مانع صفای باطنمان شده است را بزداییم تا خداوند با اسماء جمالی خود، با ما مواجه شود.
پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) فرمودند: «سه چیز از نیکی های دنیا و آخرت است: با کسی که از تو بریده است، بپیوندی؛ از کسی که به تو ظلم کرده است، در گذری و کسی را که محرومت کرده است، برخوردار کنی.» [3]
اگر دیدید که زندگی زن و شوهری دچار آسیب شد، بی تردید بدانید که اشکال به هر دوی آنان بر می گردد. غیر ممکن است که یکی از آن ها خوب عمل کند و زندگی آن ها دچار آسیب بشود
محبت به کسی که به ما محبت کرده است، کار دشواری نیست؛ این رفتار از بسیاری از حیوانات نیز سر می زند. حیوانات هم به کسی که به آن ها خوبی می کند، خوبی می کنند. اما انسان وقتی انسان می شود که بتواند بدی را با خوبی پاسخ دهد و این از معالی اخلاق است.در مورد همسرتان هم اگر به شما محبت نکرده و یا حتی اگر بدی هم کرده ، باید بتوانید به او محبت کنید تا پایه های زندگی مشترکتان را حفظ نمایید.
روزی زنی برای شکایت از بی توجهی همسرش به نزد دانای شهر رفت و از او معجونی برای جلب محبت همسرش خواست. دانای شهر به او قول تهیه معجون جلب محبت را داد، اما به او گفت : برای تهیه این معجون نیاز به چند عدد موی بچه گرگ دارم.
زن از پیش دانا رفت و پس از مدتی با چند عدد موی بچه گرگ بازگشت.
دانا با تعجب پرسید: موی گرگ از کجا آورده ای؟
زن پاسخ داد: ابتدا در جنگل گشتم تا لانه گرگ را پیدا کنم، سپس هر روز مقداری گوشت و غذا برایشان می بردم تا اعتماد گرگ مادر را جلب کنم، بعد با ادامه این کار توانستم به بچه گرگ ها نزدیک بشوم و موی آنها را برایتان بیاورم.
دانای شهر گفت: تو توانستی گرگ وحشی زبان نفهم را رام کنی، اما همسرت را که انسان هست و زبان می فهمد را نمی توانی اسیر محبت خودت کنی؟ همسرت که از گرگ بدتر نیست ، برگرد و آنقدر به همسرت محبت کن تا رام تو شود.
در ارتباط های عمومی، قرآن دو وظیفه ی «عفو» و «صفح» را مطرح می کند؛ اما به همسر که می رسد می گوید سه وظیفه دارید: «عفو»، «صفح» و «مغفرت».
در این باره قرآن می فرماید: «و ان تعقوا و تصفحوا و تغفروا فان الله غفور رحیم».[4]
عفو یعنی گذشت. صفح یعنی این که من اصلاً ایرادت را ندیدم و اما (وتغفروا) یعنی چه؟ «و تغفروا» یعنی این که تو به من بدی کردی؛ اما من پاسخ بدی تو را با خوبی می دهم. بالاخره با یک رفتار بد از سوی زن و یا شوهر، خللی در رابطه آن دو ایجاد می شود که باید به نحوی جبران شود.
آیت الله مظاهری در تفسیر این آیه می فرمایند: «اگر صبح، زن یک برخورد بدی با مرد کرد، مرد که به منزل بر می گردد برای او هدیه بیاورد تا جبران آن خلل و آسیب بشود؛ یا اگر مرد برخورد زشتی کرد، زن با رفتار مناسبی از دل او در بیاورد. در هر حال هر کدام با رفتار بد خود خللی ایجاد کرد، دیگری باید جبران آن را بکند.»
لذا اگر دیدید که زندگی زن و شوهری دچار آسیب شد، بی تردید بدانید که اشکال به هر دوی آنان بر می گردد. غیر ممکن است که یکی از آن ها خوب عمل کند و زندگی آن ها دچار آسیب بشود. البته ممکن است نقطه ی شروع مشکل از یکی از آن ها باشد؛ اما روش هایی وجود داشته که فرد دوم می توانسته است به کمک آنها، مشکل را جبران کند؛ ولی از آن روش ها استفاده نکرده است. یکی از همین روش ها (و تغفروا) است.
پینوشت ها :
[1] - نور22
[2] - جلسات تفسیر قرآن آیت الله مظاهری
[3] - بحارالانوار، ج71، ص 400
[4] - تغابن/ 14
کلمات کلیدی: