رهبر عزیزم،من هم یتیم شدم..مثل آرمیتا..به آرمیتا سر زدی..نوازشش کردی..نقاشی هایش رادیدی..ای پدر همه ی یتیمان ایران..کی به یگانه ات سر میزنی..تا من هم همه ی نقاشی های دل خسته ام را به تو نشان دهم وتوتیای چشمم رافرش راهت کنم..وتوبا آن دستی که عطرعمویت عباس رامی دهدآرام کنی این دل خسته ام را.. چرا که میدانم دست راستت ذکر دائم خداست از جنس آیه(الا بذکر الله تطمئن القلوب)..روزت مبارک پدر عزیزم
کلمات کلیدی:
